ျမတ္သိန္းထြန္း အားအားယားယား ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြးေနသည္

ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈ တစ္စက္မွကို မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အထဲမွာ တတ္သေလာက္၊မွတ္သေလာက္ အႏွစ္ေတြထည့္ေပးထားပါတယ္။ သူမ်ားဆီမွာ ေသာက္ညင္အကပ္မခံရရင္ စားမ၀င္၊အိပ္မေပ်ာ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးဆိုေတာ့ခါ ဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ေခါင္းစဥ္ကို အုန္းစားခံျပီး မစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။ သည္းညည္းခံျပီး ဆက္ဖတ္ေတာ္မူၾကပါ။

တစ္ကိုယ္ေရ တစ္ကာယအတြက္ေတာင္မွ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္လို႔ အဆင္မေျပတဲ့အခါ မသြားခ်င္သြားခ်င္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားဆိုတာၾကီးကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္ကာလတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ထြက္လာခဲ့ရပါတယ္။ အဆင္မေျပတဲ့ဘ၀ရဲ့ သိမ္ငယ္မႈေတြကို ႏိုင္ငံျခားထိ ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲေခါက္ထည့္ယူခဲ့ရတယ္ ဆိုပါစို႔။ သူမ်ားႏိုင္ငံေလဆိပ္ရဲ့ လ၀ကေကာင္တာက တာ၀န္က်၀န္ထမ္းက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ပတ္စပို႔အနီေရာင္ေလးကို အေခါက္ေခါက္အခါခါ စစ္ေဆးရင္း သူ႔ႏိုင္ငံထဲ၀င္မယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိမ္ငယ္မႈေတြ ဆယ္ကီလိုစာေလာက္ ထပ္ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။

အေလာင္းခ်င္းထပ္၍ ခင္းသည့္လမ္း(သို႔) ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္း မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုမ်ား

ျပိဳကြဲျခင္း၏ နိဒါန္း

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ရက္တစ္ရက္ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ  ျဗိတိသွ်ပိုင္ အိႏိၵယတိုက္ငယ္ဟာ ႏိုင္ငံသစ္ႏွစ္ခုအျဖစ္ ထက္ျခမ္းကြဲျပီး လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခုက မူဆလင္ေတြၾကီးစိုးရာ ပါကစၥတန္ျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဟိႏၵဴေတြၾကီးစိုးတဲ့ အိႏိၵယႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလြတ္လပ္ေရးရွိခဲ့ၾကရာမွာ အိႏိၵယႏိုင္ငံကေတာ့ ကုန္းေျမအမ်ားစု တစ္စုတစည္းတည္းရွိတဲ့ႏိုင္ငံအျဖစ္ လြတ္လပ္ေရး ရရွိခဲ့ျပီး ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံကေတာ့ အိႏိၵယႏိုင္ငံကို အလယ္မွာထားျပီး အေရွ႕ပါကစၥတန္(အေရွ႕ဘင္ေဂါ)နဲ႔ အေနာက္ပါကစၥတန္ရယ္လို႔ နယ္ေျမႏွစ္ပိုင္းရွိတဲ့ ႏိုင္ငံအျဖစ္ လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးနယ္ေျမႏွစ္ျခမ္းကြဲျပီး လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို အေနာက္ပါကစၥတန္ဖက္ကပဲ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားခဲ့ျပီး အေရွ႕ပါကစၥတန္ကေတာ့ လက္ေအာက္ခံနယ္ေျမအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ရပါတယ္။ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္တဲ့ ဘာသာတူေတြျဖစ္ေပမယ့္လို႔ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ဟာ စာေပ၊ဘာသာစကားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈစရိုက္ လကၡဏာခ်င္း မတူၾကပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေနာက္ၾသဇာခံျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အေရွ႕ေဒသဟာ စီးပြားေရး၊လူမႈေရး၊ပညာေရး စတဲ့နယ္ပယ္ေတြမွာ အေနာက္ေဒသေလာက္ ဖြံ႔႕ျဖိဳးတိုးတက္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလိုမညီမွ်မႈေတြကပဲ ဒီႏိုင္ငံရဲ့ ေဒသၾကီးႏွစ္ခုၾကားမွာ အက္ေၾကာင္းၾကီးၾကီးမားမား ျဖစ္လာေစခဲ့ပါတယ္။