Sunday, February 24, 2013
Saturday, February 23, 2013
Monday, February 11, 2013
သိုင္းေလာက၏ စိမ္ေခၚသံ ဆ႒မပိုင္း
သိုင္းေလာက၏ စိမ္ေခၚသံ ဆ႒မပိုင္း
ဓားေရာင္မ်ားေဖြးေဖြးလက္၊ လွ်ပ္တျပက္ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္သံ၊
မာန္သြင္းၾကံဳး၀ါးသံမ်ားျဖင့္ သိုင္းေလာကကား
ပံုမွန္အတိုင္းစည္ကားလွ်က္ရွိေနသည္။ အျဖစ္အပ်က္တို႔သည္ကား အဆက္အစပ္မရွိ
ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္၍ ပ်က္ခ်င္သလိုပ်က္ေနၾကသည္။ ဓားခုတ္ခံရေသာ ဒဏ္ရာအား
အတြင္းအားသံုး၍ ကုစားၾကသည့္ သိုင္းေလာကသားတခ်ိဳ႕ရွိသကဲ့သို႔ အတြင္းေၾကေသာ
ဒဏ္ရာအား ဥံဳဖြမန္း၍ ကုစားသည့္ သိုင္းေလာကသားတခ်ိဳ႕လည္း ရွိေနၾကသည္။
မေရာင္ရာဆီလူး၍ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္ေနေသာ သူမ်ားလည္းရွိေနၾကသည္။ ငါးပြက္ရာ
ငါးစာခ်ေသာ္လည္း ခ်သည့္ငါးစာ ငါးလာမစား၍ အရင္းရံႈးေသာသူမ်ားလည္း
ရွိေနၾကသည္။ ေနရာတကာ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာလိုက္ကပ္ျပီး စကားစစ္ထိုးရန္
စိမ္ေခၚျခင္းျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပရိုမိုးရွင္းလုပ္ကာ စပြန္ဆာရွာေနၾကသည့္
ခြက္ေပ်ာက္သိုင္းသမားမ်ားလည္း ရွိေနၾကသည္။ ကိုယ္ေမြးစားသည့္ေခြးအေပၚ
အခ်စ္ပို၍ တေလာကလံုးကို ေခြးႏွင့္ႏိႈင္းေသာအခါ ေခြးသည္ သစၥာရွိသည္ဟု
စစ္ေခြးဟုအေခၚခံရစဥ္က မနာခဲ့ေသာ လူအခ်ိဳ႕မွာ
ေပါင္ၾကားမီးေလာင္ဗံုးထိသကဲ့သို႔ ဆတ္ဆတ္ခါ၊ျဖတ္ျဖတ္လူး ျဖစ္ကုန္ၾကေလသည္။
ဤသည္ကား သိုင္းေလာက၏ မထူးဆန္းေသာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အနိ႒ာရံုတို႔ပင္တည္း။
Thursday, February 7, 2013
တေစၦမ်ားႏွင့္ ဘြ အပိုင္း(၁)
တေစၦသရဲ..
နာမည္နဲ႔တင္ျဖဲလိုက္တာ လူေတြၾကက္သီးျဖန္းခနဲ ထျပီးေၾကာက္ၾကတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ
ႏွစ္တန္းႏွစ္က ဘၾကီးေမာင္ေစာႏွင္း ညဖက္တေစၦ ေျခာက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့
ေၾကာက္ျပီး ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်င္တာ ထမသြားရဲပဲ ေအာင့္ထားရင္း မခံႏိုင္လို႔
လူၾကားထဲမွာ ထြက္က်ဖူးတယ္။
တေစၦအေၾကာင္းေရးတယ္ဆိုေတာ့
ဗီဒီယိုေတြထဲကလို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေျခာက္ခံဖူးလား ေမးလာရင္ ဟင့္အင္းလို႔ပဲ
ေျဖရမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ တေစၦတကယ္ရွိတယ္၊ တကယ္ေျခာက္တယ္ဆိုတာကို
လက္ေတြ႔ၾကံဳဖူးပါတယ္။ ေျခာက္မွန္းမသိလို႔ မေၾကာက္ပဲ ေနာက္မွျပန္သိရလို႔
ေၾကာက္တာမ်ိဳးလည္း ၾကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလိုၾကံဳခဲ့တုန္းက ေၾကာက္စိတ္က
ခုေနမ်ားျပန္စဥ္းစားမိရင္ ဆံပင္ေတြေထာင္၊ ၾကက္သီးေတြထ၊
ေမႊးညွင္းေတြေထာင္လာတဲ့အထိ ေၾကာက္ပါတယ္။
Wednesday, February 6, 2013
ေခြးတရား
ဘုန္းေတာ္ၾကီး - ကိုင္း တရားနာပရိတ္သတ္အေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ကို ဘုန္းၾကီးတစ္ခုေမးမယ္။ ေခြးျဖစ္ရတာ ေကာင္းသလားကြဲ႔။
ပရိတ္သတ္ - မေကာင္းပါဘုရား
ဘုန္းေတာ္ၾကီး - ဘာလို႔မေကာင္းတာတုန္း ပရိတ္သတ္ရဲ့။ ေခြးဆိုတာ လူေတြလို ၁၂ရာသီ သံသာ၀ကိစၥမ်ိဳး အခ်ိန္ျပည့္ေတာင့္တစရာလည္း မလိုဘူး၊ တစ္ႏွစ္မွတစ္ၾကိမ္ပဲ သူတို႔အခ်ိန္ေရာက္တာ။ အဲလိုမ်ိဳးျဖစ္လို႔ ခုေခတ္အပ်ိဳ၊လူပ်ိဳေတြလို ဖုန္းနဲ႔ၾကဴလိုက္၊ ေဖ့ဘုတ္ေပၚ တက္ပြားလိုက္၊ လက္ေဆာင္ေတြ၀ယ္ေပးလိုက္ လုပ္စရာလည္းမလိုဘူး။ တစ္စံုတရာ အမွားအယြင္းျဖစ္လို႔ ရံုးေရာက္ဂတ္ေရာက္လည္း မျဖစ္ဘူး။ ေမြးလာတဲ့သားသမီးေတြကိုလည္း
ဘြပ်က္ခ်ိန္
ဘြပ်က္ခ်ိန္
တခ်ိန္ကေပါ့ေလ ခုလိုမ်ိဳး လက္ေတာ့ပ္ေလးဖြင့္၊ မက္ေဒၚနယ္ေလး
တကိုက္ျမံဳ႕လိုက္၊ ကိုလာေလးေသာက္လိုက္၊ ဒန္ေဟးေလးဖြာလိုက္နဲ႔
ေဖ့ဘုတ္သံုးဖို႔မေျပာနဲ႔ တစ္နာရီ၃၀၀တန္ အင္တာနက္ဆိုင္နား ေယာင္လို႔ေတာင္
မကပ္ႏိုင္တဲ့ဘ၀မ်ိဳးမွာ ဘြရွင္ ရွင္သန္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ (ညည္းရင္းနဲ႔
ၾကြားတဲ့နည္း မသိရင္မွတ္ထား ခိခိ)
ေစာက္ခ်ိဳးမေျပလို႔
အလုပ္ျပဳတ္လာျပီး ကိုယ့္ကိုလူရာမသြင္းတာကို မရိပ္မိပဲ
ကိုယ္ကလူရာသြင္းဆက္ဆံေနတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းဆီကေန ပိုက္ဆံေခ်းျပီး
ႏိုင္ငံျခားသြားဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ျပီး Deposit မေပးရတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြကို
နင္းကန္လိုက္ေျဖေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ေနတာက ေက်ာက္ေျမာင္းရွစ္လႊာက
တိုက္ခန္းတစ္ခန္းမွာပါ။ ဘြတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို သားအရင္းလိုခ်စ္တဲ့
အိမ္ပိုင္ရွင္က တစ္ႏွစ္ကိုးသီတင္း အလကားေနခြင့္ေပးထားတဲ့
တိုက္ခန္းျဖစ္ပါတယ္။ အလကားသာေပးမေနရင္ ဘြတို႔ရတဲ့ကုမၸဏီလစာေလးနဲ႔
သြားၾကားေတာင္ညွပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီသြားၾကားညပ္စရာမျပည့္တဲ့
ႏွစ္ျပားတပဲလစာေလးရေနတဲ့ အလုပ္ျပဳတ္ေတာ့ ေနရင္းထိုင္ရင္း
ထမင္းငတ္ကိန္းဆိုက္သြားတာေပါ့ေလ။
Subscribe to:
Posts (Atom)