ေတးျပဳစာဆို အလိုရွိသည္

ေတးျပဳစာဆို အလိုရွိသည္

စႏၵကိႏၵရီ၏ လြမ္းေမာဆို႔နစ္ဖြယ္ ငိုေၾကြးသံသည္ ကြန္ျပဴတာမွတဆင့္ ႏွလံုးသားတြင္းသို႔ စီး၀င္လာသည္။ သီဆိုသူက ေမသက္ထားေဆြ၊ ေလးတန္းေက်ာင္းသူေလး၏ အႏုပညာေမွာ္အစြမ္းကား နားဆင္သူအား လက္ရွိေလာကအား ေမ့ေလွ်ာ့လ်က္ ေတာၾကီးဂႏိုင္တြင္းသို႔ ဆြဲေခၚသြားခဲ့သည္။ စႏၵကိႏၵရီႏွင္အတူ ငိုပြဲဆင္ခိုင္းခဲ့သည္။ စႏၵကိႏၵရီ၏ ေသာကသည္ နားဆင္သူ၏ ႏွလံုးသားကို ၀င္ေရာက္ျဖစ္ညွစ္လ်က္ ရွိသည္။ ဤသီခ်င္းကို မူရင္းေတးသံရွင္ ေမ(ေခၚ) မလွေရႊ၊ မာမာေအးတို႔ သီဆိုသည္ကို ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ နားဆင္ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ သီခ်င္းစာသားႏွင့္ သံစဥ္အတြင္း နက္ရိႈင္းစြာေပ်ာ္၀င္ေနသည့္ ရသသည္ ဤတစ္ၾကိမ္တြင္ အေပၚလြင္ဆံုးျဖစ္သည္ကို ရင္ႏွင့္ရင္း၍ ခံစားလိုက္ရသည္။

i tune software အတြင္းထည့္သြင္းထားေသာ အစီအစဥ္မက်သည့္ ေတးသီခ်င္းတို႔ တစ္ပုဒ္ျပီးတစ္ပုဒ္ ထြက္ေပၚလာသည္။ တေယာဦးတင္ရီ၏ တေယာသံက ေလးေလးတြဲ႔ ႏြဲ႕ေႏွာင္းစြာ ထပ္မံထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ "သားေခ်ာ့" ေတး။ လူ႕ေလာကတြင္ မရွိေတာ့သည့္ ဖခင္သည္ မိမိအား ေပြ႕ခ်ီေခ်ာ့သိပ္ေနသေယာင္ေယာင္.. တဒဂၤလြတ္ထြက္သြားေသာ အသိစိတ္သည္ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္သို႔ ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္စ မိမိအား ေလးဖက္တြားတတ္စ အရြယ္သို႔ ဆြဲငင္ေခၚယူသြားခဲ့သည္။ တေယာသံ တိတ္ဆိတ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ အသိႏွင့္ခႏၶာျပန္ကပ္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေဖာ္ျပႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ ၀မ္းနည္းမႈကို စို႔တက္လာေသာ မ်က္ရည္တို႔က သက္ေသျပေနသည္။

ဒိုးပတ္ေမႊသံ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ ဦးထြန္းေရႊ၏ ေရႊအိုးစည္။ ထိုင္ေနရင္း ကခ်င္စိတ္က မရိုးမရြျဖစ္လာေတာ့သည္။ ထက၍မရသည့္အတြက္ ေျခဖ်ားလႈပ္ရင္း စည္းလိုက္ေနမိသည္။ စိတ္ကူးတြင္းသို႔ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ကာလက ျမိဳ႔မေက်ာင္းၾကီး ဘံုကထိန္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေ၀းကြာခဲ့ရသည့္ ဇာတိေျမသို႔ သီခ်င္းႏွင့္အတူ အလည္ေရာက္သြားသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ၾကည္ႏူးမႈတို႔ကား ႏိႈင္းယွဥ္စရာနထၳိ။

ကီးဘုတ္သံ ျမိဳင္ဆိုင္စြာထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ အဆိုႏွင့္အတီးကား လိုက္ဖက္စြာ ျမဴးၾကြလွ်က္... ရခိုင္အဆိုေတာ္ ဦးေမာင္သိန္း၏ "ရခိုင့္အာဇာနည္"။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ သီခ်င္း။ တီးလံုးႏွင့္ သီခ်င္းစာသားတို႔က မိမိလူမ်ိဳးအတြက္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစိတ္က လက္ခေမာင္းထတီးခ်င္စိတ္ ေပါက္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈအားေကာင္းလွသည္။ မ်က္ေမွာက္ကာလအတြင္း ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ သိမ္ငယ္မႈတို႔က တဒဂၤေျမလွ်ိဳးသြားခဲ့သည္။

သီခ်င္းမ်ား တစ္ပုဒ္ျပီးတစ္ပုဒ္ ထြက္ေပၚလာတိုင္း မိမိ၏အာရုံက ဂီတ၏ဆြဲငင္ေခၚေဆာင္ရာ နယ္ပယ္အသီးသီးသို႔ မတူကြဲျပားေသာ ခံစားမႈအစုစုျဖင့္ အလည္အပတ္သြားခဲ့သည္။ Facebook သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မိမိကြန္ျပဴတာအတြင္း ေျမာက္ျမားစြာေသာ လက္ေရြးစင္ေတးသီခ်င္းမ်ားစြာ စုေဆာင္းခြင့္ရရွိခဲ့သည္။ မိမိလိုလူတစ္ေယာက္အဖို႔ နိစၥဓူ၀အပန္းေျဖစရာကား ဂီတပင္ျဖစ္သည္။ ဂီတသည္ ခံစားမႈကို အသက္၀င္ေစသည္။ စာေရးေသာလက္ကို ပိုမိုတက္ၾကြေစသည္။

မိမိအေနျဖင့္ အႏုပညာတြင္ နယ္နိမိတ္ကန္႔သတ္မႈမရွိဟု ေလးနက္စြာယံုၾကည္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဟာဂီတအစ၊ Hip Hop အဆံုး သီခ်င္းေကာင္းလွ်င္ ႏွစ္ျခိဳက္စြာနားေထာင္ေလ့ရွိသည္။ ႏိုင္ငံျခားသီခ်င္းမ်ားကိုပင္ အျပည့္အ၀နားမလည္ေသာ္လည္း သီခ်င္းေကာင္းလွ်င္ ေကာင္းသလို ႏွစ္ျခိဳက္စြာ နားေထာင္ေလ့ရွိသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ Celine Dionႏွင့္ Air Supply တို႔၏ သီခ်င္းမ်ားကို နားေထာင္သည္။ တစ္ခြန္းတစ္ပါဒမွ် နားမလည္ေသာ္လည္း ျမဴးၾကြသည့္ စပိန္သီခ်င္းမ်ားကို ၾကိဳက္သည္။ ၾကည္ႏူးဖြယ္ အိႏိၵယဇာတ္၀င္ေတးမ်ားကိုလည္း အလ်ဥ္းသင့္သလို နားေထာင္ေလ့ရွိသည္။ အမ်ားဆံုးနားဆင္ျဖစ္သည္မွာ မဟာဂီတႏွင့္ ျမန္မာကာလေပၚသီခ်င္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုသီခ်င္းမ်ားက မိမိအား ခံစားမႈအျပည့္အ၀ ေပးစြမ္းႏိုင္သည္။ စာေရးရန္ အေတြးစကို ေမြးဖြားေပးႏိုင္သည့္အျပင္ မွီျငမ္းကိုးကားရန္ ဗဟုသုတကိုလည္း ရရွိေစႏိုင္သည္။

မဟာဂီတသီခ်င္းတို႔ကား ေလးနက္ခန္႔ျငားလွသည္။ တခ်ိဳ႕သီခ်င္းတို႔မွာ မိမိဗဟုသုတျဖင့္ အျပည့္အ၀နားလည္ရန္ လက္လွမ္းမမွီေခ်။ ကာလေပၚသီခ်င္းမ်ားမွာ မဟာဂီတေလာက္ နက္ရိႈင္းမႈမရွိသျဖင့္ နားလည္ရလြယ္ကူသည့္အျပင္ လိုက္ဆိုညည္းရန္လည္း လြယ္ကူသည္။ ေလဘာတီမျမရင္၊ မလွေရႊ၊ မၾကည္ေအာင္၊ ေမလွျမိဳင္၊ ကိုအံ့ၾကီး၊ ဥၾသဘေသာင္၊ ျပည္လွေဖ၊ ေမရွင္ စသသည့္ ေခတ္ဦးကာလေပၚအဆိုေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ေတးသီခ်င္းမ်ားကို ေခတ္အဆက္ဆက္ အဆိုေတာ္မ်ားစြာ ျပန္ဆိုခဲ့ၾကျပီး လူၾကိဳက္မ်ားခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂီတနက္သန္ ကိုေစာျငိမ္း၊ ဂီတနက္သန္ ကိုအုန္းလြင္၊ ကိုသန္းလိႈင္၊ တြံေတးသိန္းတန္၊ ျမတ္ေလး၊ စႏၵရားခ်စ္ေဆြ၊ အကယ္ဒမီ စႏၵယားလွထြဋ္ စသျဖင့္ ေတးျပဳစာဆို အဆိုေတာ္မ်ားစြာ ေပၚထြက္ခဲ့ၾကသည္။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္၊ ျမိဳ႔မျငိမ္း၊ ေရႊျပည္ေအး၊ ေရႊတိုင္ညႊန္႔၊ ရန္ႏိုင္ေဆြ စသျဖင့္ အႏုပညာေမွာ္ေအာင္သည့္ ေတးျပဳစာဆိုမ်ားမွသည္ ဘိုကေလးတင့္ေအာင္၊ ကန္ျမဲေအးေက်ာ္၊ ဂီတလုလင္ေမာင္ကိုကို၊ ဂီတာေဖ၀င္း၊ ကိုေလးညႊန္႔၊ စိန္ေမာင္ျမင့္၊ ေသာင္းတင္ေဌး၊ ရဲသီဟ ကိုတင္ေအာင္၊ ကိုသက္ဦး၊ ေအ၀မ္းစိုးျမင့္ စသည့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ေတးျပဳစာဆိုမ်ား၏ ေတးသီခ်င္းမ်ားသည္လည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာ့ဂီတနယ္ပယ္တြင္ သရဖူေဆာင္းခဲ့ၾကသည္။ ကိုျမၾကီး၊ ၀င္းဦး၊ တင္တင္ျမ၊ မာမာေအး၊ ထား၊ ကိုမင္းေနာင္၊ ေမာင္ေမာင္ၾကီး၊ တြံေတးသိန္းတန္၊ ေမာင္ေမာင္ညႊန္႔၊ ဟသၤတေအာင္တင္၀င္း၊ ဟသၤတထြန္းရင္၊ ခ်ိဳျပံဳး၊ ကိုတင္လႈိင္၊ ရီရီသန္႔ စသည့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာ အဆိုေတာ္တို႔သည္လည္း ေခတ္တစ္ေခတ္ကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း ခင္ညႊန္႔ရီ၊ နီနီ၀င္းေရႊတို႔အပါအ၀င္ အဆိုေတာ္အခ်ိဳ႕ကလည္း ျပန္ဆိုေတးေလာကတြင္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။ ကြယ္လြန္သြားၾကျပီျဖစ္သည့္ အႏိုင္၊ေအာင္သူ၊ မင္းေအာင္တို႔ကလည္း မိုႏိုလိုင္းတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ထပ္ခါတလဲလဲ ျပန္ဆိုေနၾကသည့္ သီခ်င္းေခတ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ အထက္ပါ အခ်ိန္ကာလမ်ားသည္ ျမန္မာသံကာလေပၚ မိုႏိုလိုင္း၏ ေရႊေရာင္လႊမ္းေသာ ေန႔ရက္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္မူ ျမန္မာသံေတးေလာကသည္ ေရႊေရာင္ျပယ္၍ ထံုးေရာင္ျခယ္ေသာ အခါသမယသို႔ ဆိုက္ေရာက္လာေနျပီ ျဖစ္သည္။

မင္းမင္းလတ္မွအစျပဳ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ စတီရီယိုေတးတစ္ေခတ္သည္ ပရိသတ္ခိုင္မာစြာ ရရွိလာခဲ့ျပီး ေကာ္ပီႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္သီခ်င္းမ်ားစြာ အဆင့္အတန္းျမင့္မားစြာ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာသံေတးေလာကမွာ အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္ ျပန္ဆိုေတးသံသရာတြင္ လည္ပတ္လ်က္ရွိေနျပီး ထြက္ေပၚလာသည့္ သီခ်င္းသစ္မ်ားမွာလည္း အဆင့္အတန္းရွိသည့္၊ အႏုပညာအရည္အေသြးျမင့္မားသည့္၊ ရသေျမာက္သည့္ သီခ်င္းေကာင္းမ်ား မပါရွိသေလာက္ရွားပါးလာခဲ့သည္။ ကိုယ္ပိုင္သီခ်င္းသစ္မ်ားျဖင့္ မယ္ဒလင္တစ္ေခတ္ထူေထာင္မည့္ အဆိုေတာ္တစ္ဦးေပၚထြက္လာျပီး ၎၏ေနာက္တြင္ နာမည္ေရွ႕တြံေတးတပ္ထားေသာ အဆိုေတာ္မ်ားစြာ ေဗ်ာက္ေသာက္ထပ္မံထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ ၎တို႔၏ သီခ်င္းတခ်ိဳ႕မွာ ေကာင္းမြန္ေသာ္လည္း ေရးစပ္ထားသည့္ အဖြဲ႔အႏြဲ႔မ်ားမွာ ယခင္နာမည္ၾကီးသီခ်င္းမ်ားမွ အတုယူထားသျဖင့္ ရိုးအီလွသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အရည္အေသြးထက္ အေရအတြက္ကို ဦးစားေပး၍ ေပါေပါေလာေလာ ထုတ္လာေသာေၾကာင့္ ျမန္မာသံေတးေလာကမွာ လူအမ်ားျပက္ရယ္ျပဳစရာ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ အဆိုပါ ေတးျပဳစာဆို အဆိုေတာ္တို႔သည္ အႏုပညာ၏ အသက္၀ိဥာဏ္ျဖစ္ေသာ ရသကို ၎တို႔၏ဖန္တီးမႈအတြင္း ထည့္သြင္းႏိုင္စြမ္းမရွိသည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ ေန၀င္ခ်ိန္ေစာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္မိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔ေရးစပ္သီဆိုဖန္တီးခဲ့သည့္ ေတးသီခ်င္းမ်ားတြင္ ႏွစ္ျခိဳက္ဖြယ္ စကားလံုးအသစ္အဆန္းမပါရွိသည့္အျပင္ ေလးနက္ေသာ အဓိပၸါယ္မပါပဲ ေပါ့ရြတ္ေသာစာသားမ်ားျဖင့္သာ ေရးဖြဲ႔ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာသံဂီတျမတ္ႏိုးသူတို႔ ကာလေပၚသီခ်င္းမ်ားကို အေပါင္းအသင္းမ်ားအၾကားတြင္ ဆိုညည္းမိလွ်င္ ေ၀ဖန္ျပက္ရယ္ျပဳခံရသည္အထိ အေျခအေနဆိုးရြားသြားခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔ေသာ ေခတ္ကာလအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာသံဂီတသည္ ဂုဏ္ျပဳခံ၊ ခ်ီးေျမွာက္ခံ အဆင့္အတန္းမွသည္ လမ္းေဘးသူေတာင္းစား၏ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းရာ ဂီတအဆင့္အတန္းသို႔ သက္ဆင္းခဲ့ရေလသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း အေနာက္တိုင္းမွ Hip Hop ဂီတသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ အရွိန္အဟုန္ၾကီးမားစြာ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ျပီး မၾကာမီ လူငယ္ပရိသတ္မ်ားၾကား၌ အခိုင္အမာေနရာ ရလာခဲ့သည္။ စကားလံုးအသစ္အဆန္းေရးဖြဲ႔ႏိုင္မႈေၾကာင့္ ၎ဂီတသည္ လူငယ္မ်ားအေပၚတြင္ အလြန္ၾသဇာလႊမ္းမိုးထားႏိုင္ခဲ့သည္။ Hip Hop ဂီတ ျမန္မာပရိသတ္မ်ားအတြင္း အခိုင္အမာေနရာရလာျပီး မ်ားမၾကာမီ သီခ်င္းေရးစပ္သူလူငယ္တခ်ိဳ႕မွ အသစ္အဆန္းတီထြင္ဖန္တီးမႈတစ္ရပ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ၎မွာ ယခင္က ျမန္မာသံေတးေလာကအတြင္း နာမည္ေက်ာ္ၾကားလူၾကိဳက္မ်ားခဲ့သည့္ ေတးသီခ်င္းတခ်ိဳ႕အား ေခတ္ေပၚ Hip Hop ဂီတျဖင့္ ေရာသမေမႊ၍ ျမဴးျမဴးၾကြၾကြျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ တီထြင္ဖန္တီးမႈသည္ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ လူၾကိဳက္မ်ားခဲ့ေသာ္လည္း ၎ဖန္တီးမႈ၏ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးတို႔က ယိုင္လဲလဲ တဲတဲသာက်န္ေတာ့သည့္ ျမန္မာသံေတးေလာကအား ပို၍ယိုင္လဲေအာင္ တြန္းလွဲလိုက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားေစခဲ့သည္။ ယခင္က အျမတ္တႏိုး တန္ဖိုးထားသီဆိုခဲ့ၾကသည့္ ဂႏၱ၀င္သၾကၤန္ေတး၊ ကာလေပၚေတးတို႔သည္ မိန္းမလ်ာနတ္ပြဲမ်ား၊ ႏိုက္ကလပ္မ်ား စသည့္ အေပ်ာ္အပါးဆိုင္ရာမ်ားတြင္ မူးရူးေပ်ာ္ပါးကခုန္ၾကသည့္ သီခ်င္းအဆင့္အတန္းသို႔ ေရာက္သြားၾကေလသည္။ တစ္ေယာက္လမ္းစေဖာက္၍ ေပါက္သည္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ ငါးပြက္ရာငါးစာခ်မည့္ အဆိုေတာ္မ်ား၊ ေတးေရးသမားမ်ားက ေတြ႕ကရာသီခ်င္းမွန္သမွ် ေရာသမေမႊၾကေလရာ တစ္ေခတ္တခါက ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္ခဲ့သည့္ ျမန္မာသံ ဂႏၱ၀င္ဂီတသည္ ျပည့္တန္ဆာဂီတအျဖစ္သို႔ ေရြ႕လ်ားသြားေလေတာ့သည္။

ခိုးကူးေခြမ်ားေၾကာင့္ စီးပြားေရးအရ တြက္ေျခမကိုက္ေတာ့သည့္ ေတးသံသြင္းေလာကတြင္ နာမည္ၾကီးလိုသူအမ်ားစုႏွင့္ ၀ါသနာရွင္မ်ားသာ အဆိုေတာ္သစ္အျဖစ္ ေငြထုပ္ပိုက္၍ ၀င္ေရာက္လာတတ္ၾကသည္။ အရည္အေသြးရွိသည့္ ျမန္မာသံသီခ်င္းသစ္မ်ား ေရးသားသီကံုးႏိုင္သည့္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္သီခ်င္းေရးသမား ရွားပါးလွသည့္ ဤေခတ္တြင္ ၀ါသနာရွင္အမ်ားစုမွာ ယခင့္ယခင္ အဆိုေတာ္မ်ား ဖန္တရာေၾကေအာင္ ထပ္တလဲလဲ ျပန္ဆိုျပီးျဖစ္သည့္ ေတးသီခ်င္းေဟာင္းမ်ားကို ျပန္ဆိုၾကသည့္အတြက္ ပရိသတ္မွာ ရိုးအီျငီးေငြ႕လွ်က္ ရွိေနၾကသည္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ ၀ါသနာရွင္အဆိုေတာ္သစ္ေလးမ်ားမွာ သီခ်င္းသစ္မ်ားျဖင့္ ပြဲထြက္လာၾကေသာ္လည္း ယခင္က ေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္ အႏိုင္၊ မင္းေအာင္၊ ေအာင္သူ တို႔၏ အသံေနအသံထား၊ သီခ်င္းဆိုေပါက္ႏွင့္ သံစဥ္တို႔ကို အတိအက်ပံုတူကူးခ်ကာ ျပန္လည္သီဆိုၾကသျဖင့္ ျမန္မာသံ သီခ်င္းျမတ္ႏိုးသူ ပရိသတ္မ်ား၏ ႏွစ္သက္လက္ခံမႈကို အျပည့္အ၀မရရွိႏိုင္ေခ်။ စု၊တု၊ျပဳ သင့္သည္မွန္ေသာ္လည္း အတိအက်ပံုတူကူးခ်ေသာအခါ အတုအား အစစ္ေလာက္ မည္သူမွ် မႏွစ္သက္သည္မွာ သဘာ၀ပင္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ အေျခအေနမ်ားသည္ မီးဇာကုန္ဆီခန္းစ ျမန္မာမႈဂီတနယ္ပယ္အား ပိုမိုအႏုတ္လကၡဏာျပလာေစခဲ့သည္။

မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းၾကသည့္ေနရာတြင္ အေဟာင္းမ်ားကို တန္ဖိုးထားထိန္းသိမ္းရံုသက္သက္ျဖင့္ မျပီးေခ်။ ဂီတအႏုပညာကား ျပတိုက္တြင္ျပစား၍ရသည့္ အရာ၀ထၳဳပစၥည္းမဟုတ္ေခ်။ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကမည္ ဆိုရာတြင္ အေဟာင္းကို တန္ဖိုးထားရံုတင္မက အေဟာင္း၏တန္ဖိုးကို ပိုမိုျမင့္တက္ေစမည့္ အသစ္ဖန္တီးမႈကလည္း အလြန္အေရးပါလွေပသည္။ အေဟာင္းကို အေျချပဳ၍ အသစ္ဖန္တီးမႈမရွိပဲ အေဟာင္းကိုသာ ထပ္တလဲလဲ သီဆိုတီးမႈတ္ေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ လူအမ်ား၏ တန္ဖိုးထားႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးမႈေနရာတြင္ စိတ္ပ်က္ျငီးေငြ႕မႈတို႔ အစားထိုး၀င္ေရာက္လာမည္ျဖစ္သည္။ ပ်က္စီးယိုယြင္းေနျပီျဖစ္ေသာ ေစ်းကြက္ကိုအျပစ္ထိုင္တင္ရံုေနမွ်ျဖင့္ အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိေခ်။ အႏုပညာ၏ သေဘာသဘာ၀တြင္ ပင္ကိုအရည္အေသြးသာ ေကာင္းမြန္မည္ဆိုပါက ေစ်းကြက္သည္ သူ႔အလိုလိုျဖစ္ေပၚလာမည္ျဖစ္သည္။ ေခတ္ေပၚအေနာက္တိုင္းဂီတကို ေစ်းကြက္တြင္ ယဥ္ျပိဳင္မည္ဆိုလွ်င္ မိမိတို႔ဖက္မွလည္း ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေကာင္းမြန္ရန္ လိုအပ္သည္။ လူၾကိဳက္မ်ားေစရန္သက္သက္ျဖင့္ ျမန္မာသံအတြင္း ယခုေခတ္စားေနေသာ Rap စာသားမ်ား ညွပ္ထည့္ဆိုျခင္းစသည့္ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို ေတးျပဳစာဆိုမ်ား မက်ဴးလြန္ရန္ လိုအပ္သည္။ လူျပိန္းၾကိဳက္ျပဳလုပ္လွ်င္ လူျပိန္းသာၾကိဳက္မည္ျဖစ္သည္၊ ေရရွည္ခံမည္မဟုတ္ေခ်။

အေနာက္တိုင္းဂီတသည္ အသစ္အဆန္း မရိုးႏိုင္ေအာင္ တီထြင္ဖန္တီးမႈမ်ားျဖင့္ ကမၻာ့ေစ်းကြက္အတြင္း ေအာင္ပြဲခံလွ်က္ရွိသည္။ မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္ဂီတမွာမူ အေဟာင္းသံသရာတြင္းက ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးေခ်။ လူငယ္မ်ားအတြင္း ဂီတာသံ၊ ဒီေဂ်သံကို နား၀င္ခ်ိဳသေလာက္ ျမန္မာ့ေစာင္းသံကို နား၀င္ဆန္းလာၾကျပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာသံဂီတ၏ က်ဆံုးျခင္းအတြက္ အဓိကတာ၀န္ရွိသူမွာ မည္သူတို႔ျဖစ္မည္ထင္ပါသနည္း။ အႏုပညာရသအားေကာင္းစြာ ေရးဖြဲ႔သီကံုးႏိုင္စြမ္းမရွိသည့္ ေတးျပဳစာဆိုတို႔တြင္ တာ၀န္အျပည့္အ၀ရွိသည္ဟု မိမိအေနျဖင့္ ယူဆမိသည္။ မည္သည့္တူရိယာ၊ မည္သည့္ဘာသာစကားျဖင့္ ေရးဖြဲ႔ေစကာမူ ရသေျမာက္သည့္ အႏုပညာဖန္တီးမႈသည္ ၎ေပၚထြန္းရာနယ္နိမိတ္အျပင္ဖက္ထိ ထိုးေဖာက္ျပန္႔ႏွံ႔ႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ ဘဂၤလီဘာသာစကားျဖင့္ ေရးဖြဲ႕ခဲ့သည့္ ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုး၏ ဂီတဥၥလီသည္ တကမၻာလံုးသို႔ ျပန္႔ႏွံ႔ခဲ့ဖူးသည္။ အိႏိၵယ ဂႏၱ၀င္ေတးျပဳစာဆို Ravi Shankar သည္ အိႏိၵယရိုးရာ Sitar ျဖင့္ ကမၻာသို႔ထိုးေဖာက္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ကမၻာေက်ာ္ေတးဂီတအဖြဲ႔ Betles အဖြဲ႔ကပင္ ၎တို႔၏ ေရာ့ခ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္၌ Sitar တူရိယာကို တီးခတ္ထည့္သြင္း သီဆိုသည္အထိ အိႏိၵယဂီတကို ကမၻာ့အလည္တြင္ ထည္၀ါေစႏိုင္ခဲ့သည္။


Ravi Shankar (1920-2012)

မိမိတို႔ျမန္မာ့ဂီတအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာဂီတနယ္ပယ္အတြင္း ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ႏိုင္ငံတြင္းရွိ မ်ိဳးဆက္သစ္ပရိသတ္မ်ား လက္ခံႏွစ္သက္သေဘာက်လာေစရန္ ရုန္းကန္ေနရေသာ အေနအထားတြင္ ရွိေနသည္။ လူငယ္ဆယ္ေယာက္တြင္ ရွစ္ေယာက္မွာ ျမန္မာသံကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိၾကေတာ့ေခ်။ စာေပနယ္ပယ္မွ ၾသဇာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕၏ ေရးသားေဖာ္ထုတ္ ေဟာေျပာမႈမ်ားေၾကာင့္ အႏုပညာျမတ္ႏိုးသူ လူငယ္အခ်ိဳ႕ ျမန္မာ့ဂီတကိုတန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း သိလာသည့္အခ်က္တစ္ခုေလာက္သာ အားတက္စရာရွိသည္။ အဆိုေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ လူၾကိဳက္မ်ားရာ လိုင္းကိုသာ ဦးစားေပးသီဆိုၾကမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာသံကို ပိုင္ႏိုင္စြာသီဆိုႏိုင္သည့္ ေမသက္ထားေဆြကဲ့သို႔ေသာ မ်ိဳးဆက္သစ္ငယ္မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါမ်ိဳးဆက္သစ္ေလးမ်ား ဂီတနယ္ပယ္အတြင္းေျခခ်သည့္အခ်ိန္တြင္ ပရိသတ္ရိုးအီေနသည့္ သီခ်င္းေဟာင္းကို ျပန္လည္သီဆိုခ်င္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သူမကဲ့သို႔ေသာ ပါရမီရွင္ေလးမ်ားသည္ သီခ်င္းထဲမွ ရသကို ပရိသတ္ရင္တြင္းေရာက္ေအာင္ အျပည္အ၀ပို႔ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သီဆိုႏိုင္သူရွိပါလ်က္၊ အားေပးမည့္ ပရိသတ္ရွိပါလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျမန္မာသံသီခ်င္းေကာင္းမ်ားကို မဖန္တီးႏိုင္ၾကပါသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုကြက္လပ္ကို ျဖည့္စြမ္းႏိုင္ရန္ မၾကိဳးစားၾကပါသနည္း။ ေဆးရြက္ၾကီးေရာင္းရင္း ခဲတံတိုေလး တံေထြးဆြတ္ေရး၍ သီခ်င္းေကာင္းမ်ားစြာ ဖန္တီးခဲ့သည့္ ဂီတစာဆို ကန္ျမဲေအးေက်ာ္ကဲ့သို႔ ျမန္မာမႈရနံ႔ထံုသင္းပ်ံ႕သည့္ သီခ်င္းေကာင္းမ်ားစြာကို ဖန္တီးႏိုင္သည့္ ေတးျပဳစာဆိုမ်ားစြာ လိုအပ္ေနပါသည္။ မဟာဂီတကို ထံုးလိုေခ်၊ ေရလိုေႏွာက္ျပီး ထာ၀ရမရိုးႏိုင္သည့္ ဂႏၱ၀င္သီခ်င္းေကာင္းမ်ားစြာကို ေရးစပ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ အလကၤာေက်ာ္စြာ ေရႊျပည္ေအးကဲ့သို႔ ေတးျပဳစာဆိုမ်ားစြာ လိုအပ္ေနပါသည္။ ခံစားမႈရသကို သီခ်င္းထဲတြင္ အပီျပင္ဆံုးထည့္သြင္းစပ္ဆိုျပီး တီးလံုးတီးကြက္ အသစ္အဆန္းမ်ားတီထြင္ဖန္တီးႏိုင္သည့္ ဂီတနက္သန္ ကိုေစာျငိမ္းကဲ့သို႔ ေတးျပဳစာဆိုမ်ားစြာ လိုအပ္ေနပါသည္။ ေခတ္အေျခအေန၊ ဘ၀အေထြေထြကို သီခ်င္းထဲ ပီျပင္စြာထည့္သြင္းစပ္ဆိုႏိုင္သည့္ ဂီတစာဆို အကယ္ဒမီျမတ္ေလးကဲ့သို႔ ေတးျပဳစာဆိုမ်ားစြာ လိုအပ္လ်က္ ရွိေနပါေတာ့သည္။




ျမတ္သိန္းထြန္း (၂၀.၁၂.၂၀၁၂)