ခ်စ္သူမ်ားေန႔နဲ႔ မသက္ဆိုင္ေသာသူ
အရူးလို႕ပဲ ဆိုခ်င္ဆို
ဒီရက္ကို အခါအခါၾကိဳေနရေပမယ့္
ကိုယ့္အလွည့္ကို ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ဘ၀။
တခ်ိန္တခါဆီက
မွိန္ျပျပ လေကြး
ခ်မ္းေအးတဲ့ ကန္ေစာင္းမွာ
ႏွင္းပု၀ါ ကိုယ္စီျခံဳလို႕
အတူတူရင္ေငြ႕လႈံ
ညွင္းေလက တသုန္သုန္ေပြ႕
မႈန္နံ႕သာသင္းေငြ႕ေငြ႕ရယ္က
ျမပါးျပင္ ေလအေ၀ွ႔မွာ
ေ၀့၀ိုက္ကာ ေနာ့။
ပန္းဆီေဖ်ာ့ ႏႈတ္ခမ္းစံု
ျမတ္ပန္းငံုႏုအေထြး
အာေငြ႕ေႏြးျဖတ္အေျပးမွာ
ခ်စ္ေတးေတြ သီကာက်ဴး
ရည္စူးခဲ့ တစ္ဘ၀စာ
တစ္ဘ၀စာရဲ႕ ခဏတာ
ခဏတာရဲ႕တစ္ဘ၀စာ
တစ္ဘ၀စာလံုးအတြက္ ခဏတာျပံဳးခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ေလ။
တံလွ်ပ္ဟာ ေရမဟုတ္မွန္း
စမ္းမသပ္ခဲ့မိေလေတာ့
တစ္ဘ၀စာေႏြစခန္းတေထာက္ၾကား
သြားေလသူအကန္းတစ္ေယာက္
ပန္းေတြကိုေကာက္ရမွန္းမသိ
ရွိရွိသမွ်ရက္ေတြတိုင္း
မ်က္ရည္၀ိုင္းလို႔ ေဆြးရေပါ့
ငိုမေၾကြးေပမယ့္
ေတြးေလေလ ခေလးအေမသူၾကီးရဲ႕အေၾကာင္း
အေဟာင္းေတြက အသစ္ျဖစ္ျပန္
ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္သံေတြ ျပန္ၾကားေယာင္ရင္း
အားတင္းကာ ဟင္းခနဲ
ဆြဲခ်လိုက္တဲ့ သက္ျပင္းရွည္
ေနမထိထိုင္မရတာက တေဆြ႕ေဆြ႕
တေငြ႕ေငြ႕ရင္ထဲကဆူ
ဘ၀တေကြ႕ အပူကိုလွစ္မျပခ်င္ေပမယ့္
ႏွစ္ဦးအစ ေ၀ဒနာလူအျဖစ္ရယ္က
ခ်စ္သူမ်ားေန႔နဲ႔မသက္ဆိုင္ေသာသူ
ငခၽြန္းေယ(၁၄.၂.၂၀၁၂)
0 comments:
Post a Comment