မ်ိဳးေစာင့္တရား

မ်ိဳးေစာင့္တရား

 

အမ်ိဳးသီလ  ႏွစ္ဌာနကို

ျပည့္၀မ႑ိဳင္  ေစာင့္စြမ္းႏိုင္သည့္

ရကၡိဳင္နာမ  ဘြဲ ့မည္လွျဖင့္

အႏြတၱသညာ ေခၚအပ္ရာတည္း

 ရခိုင္ဆိုသည္မွာအမ်ိဳးကိုေစာင့္ထိန္းသူ၊ကိုယ္က်င့္တရားကို ေကာင္းမြန္စြာေစာင့္ထိန္းသူဟု ေမာ္ကြန္းလကၤာက ဆိုထားသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ မ်ိဳးရိုးဂုဏ္သိကၡာ အစဥ္အလာကို ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္စြာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း (သို႔) မ်ိဳးေစာင့္တရားႏွင့္ ျပည့္စံုမွသာလွ်င္ ရခိုင္ပီသမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းစြာ သိရွိႏိုင္သည္။

မ်ိဳးေစာင့္တရားဟုဆိုရာတြင္ လူအမ်ားစုက မိမိတုိ႔ မ်ိဳးႏြယ္အတြင္းသို႔ တျခား လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ား၏ ေသြးေရာေႏွာျခင္း (သို႔) ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ တျခား လူမ်ိဳးျခားမ်ာႏွင့္ အိမ္ေထာင္ ျပဳျခင္း၊ မ်ိဳးဆက္ ပြားျခင္းျဖင့္ မ်ိဳးရိုး တိမ္ေကာ ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္း မရွိေစရန္ ကိုယ္စီ လိုက္နာ က်င့္သံုး အပ္သည့္ စည္းကမ္း တရပ္ဟုသာ လက္ခံ ယံုၾကည္ ၾကသည္။ ထိုအခ်က္သည္ ရခိုင္လူမ်ိဳး ထာ၀ရ ရွင္သန္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ အဓိက အေရး အႀကီးဆံုး အခ်က္ျဖစ္သည္ကို မည္သူမွ် မျငင္းႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ မ်ိဳးေစာင့္တရား၏ အဓိပၸါယ္က အဆိုပါ အေၾကာင္းအရာထက္ ပိုမို က်ယ္ျပန္ ့ နက္နဲ လွသည္။

ယခုေခတ္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံအတြင္း ျပည္နယ္ တခုအျဖစ္ ရပ္တည္ေနရေသာ ရခိုင္ျပည္တြင္းရွိ ရခိုင္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ မိမိတို႔ဘ၀ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း အတြက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ နည္းပါး လွသည့္ ေမြးရပ္ေျမကို စြန္႔ခြာ၍  ျမန္မာ ျပည္မႏွင့္ ႏိုင္ငံ ရပ္ျခားသို႔ ေျပာင္းေရြ႕ အေျခခ် ၾကရသည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔မွာ ဖိႏွိပ္မႈ မ်ားျပားလွေသာ မိမိတို႔ေဒသ အေျခအေနေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ ရပ္ျခားသို ့အၿပီးတိုင္ ထြက္ခြါ သြားၾကရရွာသည္။ ေဒသတြင္း ေနထိုင္ ေနဆဲျဖစ္သည့္ ရခိုင္မ်ားမွာလည္း အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ စီးပြားေရးႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားေၾကာင့္ ေျပာင္းေရြ႕ လာေသာ လူမ်ိဳးျခားမ်ားႏွင့္ ေဒြးေရာ ယွက္တင္ေနထိုင္ၾကရသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ေနသည္။ ထိုသို႔ေသာ အေျခအေန အရပ္ရပ္သည္ ရခိုင္တို႔၏ မည္သည့္လူမ်ိဳးႏွင့္မွ် ေသြးမေရာ လိုသည့္ အမ်ိဳးသား ဇာတိမာန္ကို ျပင္းထန္စြာ ၿခိမ္းေျခာက္လ်က္ ရွိသည္။ လူမ်ိဳးျခားမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳကာ မိမိတို႔၏ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဘာသာစကားကို ေက်ာခိုင္းသြားၾကသည့္ ရခိုင္အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး အေရအတြက္မွာလည္း တစတစ မ်ားျပား လာသည္။ ထိုသို႔ အဖက္ဖက္မွ ပ်က္စီး ယိုယြင္းေနေသာ အခ်ိန္အခါတြင္ ရခိုင္သားတို႔အေနျဖင့္ ထိုအျဖစ္အပ်က္တို႔ကို လက္မခံခ်င္ေသာ္လည္း ေရွာင္လႊဲ၍ မရႏိုင္ေသာ အေျခအေနသို႔ ဆိုက္ေရာက္ ေနၿပီျဖစ္သည္။

မ်ိဳးေစာင့္တရား ဆိုသည္မွာ မိမိတို႕၏လူမ်ိဳးကို လူမ်ိဳးျခားမ်ားႏွင့္ ေသြးေရာစပ္၍ တိမ္ေကာ ေပ်ာက္ပ်က္ မသြားေအာင္ ကိုယ္စီ ေစာင့္ထိန္းျခင္း၊ မိမိတို႔လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္းကူညီ ေဖးမေစာင့္ေရွာက္ျခင္းႏွင့္ မိမိတို႔ရခိုင္လူမ်ိဳးတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ကိုယ္က်င့္တရားကို ေကာင္းျမတ္ တည္ၾကည္စြာ ေစာင့္ထိန္းျခင္းျဖင့္ မိမိလူမ်ိဳး၏ အမ်ိဳးသားဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း စသည္တို႔ကို ဆိုလိုသည္ဟု စာေရးသူ ထင္ျမင္ယူဆ မိသည္။

ယေန႔ေခတ္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားထဲတြင္ အမ်ားစုမွာ အမ်ိဳးကို ခ်စ္သူ၊ မိမိ လူမ်ိဳး၏ သမိုင္း အစဥ္အလာကို ဂုဏ္ယူ ၀င့္ၾကြား ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾက သည္။ သို႔ရာတြင္ မိမိတို ့ေခတ္တြင္ ပုဂၢလိက ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈျဖင့္ မ်ိဳးရိုးဂုဏ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းသူ အေရအတြက္မွာ ရွိသင့္ ရွိထိုက္သည္ထက္ နည္းပါး လွေပသည္။ အမ်ိဳးခ်စ္သူ၊ သမိုင္းေၾကာင္း အစဥ္အလာႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ကို တန္ဖိုးထားသူမ်ား ရွိသကဲ့သို ့ တဖက္ တြင္လည္း လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ရေကာင္းမွန္း မသိ၊ မိမိလူမ်ိဳး၏ သမိုင္းေၾကာင္း ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတို႕ကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိ၊ မိမိကိုယ္မိမိ ရခိုင္လူမ်ိဳး ဆိုသည္မွလြဲ၍ တျခားဘာကိုမွ မသိေသာသူမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္ တခ်ိန္တခါက စာေရးသူ ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ခဲ့သည္ကို ရိုးသားစြာ ၀န္ခံလိုပါသည္။ မိမိတို႔ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားထဲတြင္ မိမိ၏ လူမ်ိဳးတူ အခ်င္းခ်င္း ထိမ္းျမား လက္ထပ္ ယူထားေသာ္လည္း မိမိ၏ လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္းကို ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္မႈ မရွိသူ (သို ့) နည္းပါးသူ၊ မိမိလူမ်ိဳးကို တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီရိုင္းပင္းေသာ္လည္း လူမ်ိဳးျခားႏွင့္ လက္ဆက္ကာ မ်ိဳးရိုးကို မေစာင့္ ထိန္းႏိုင္သူ၊ မ်ိဳးရိုးကို မေစာင့္ထိန္း သည့္အျပင္ ကိုယ့္လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း ကူညီ ရိုင္းပင္းျခင္း လံုး၀မရွိဘဲ တျခား လူမ်ိဳးမ်ားကိုသာ အထင္ ႀကီးေသာသူ စသည့္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္ အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ သမိုင္းေၾကာင္း အစဥ္အလာ ဂုဏ္သိကၡာ ႀကီးမားခဲ့သည့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ရခိုင္ျပည္သည္ အထည္ႀကီးပ်က္ အိမ္တစ္အိမ္ႏွင့္ တူလာရေပသည္။

မည္သည့္ ႏုိင္ငံ၊ မည္သည့္ လူမ်ိဳးစုတြင္ မဆို အေကာင္းအဆိုး စရိုက္ လကၡဏာတို ့ ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိေနသည္ မွန္ေသာ္လည္း မိမိလူမ်ိဳး၏ ကိုယ္ပိုင္ ရပ္တည္ခြင့္ ဆံုးရွံဳးကာ လူမ်ိဳးႀကီး ၀ါဒတခု၏  ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို ခံေနရေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား အေနျဖင့္ မ်ိဳးေစာင့္ တရားကို အစဥ္သျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းထား သင့္ေပသည္။ မ်ိဳးေစာင့္ တရားတြင္ မိမိတို႔ရခိုင္ လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း ထိမ္းျမား လက္ထပ္၍ မ်ိဳးရိုး မေပ်ာက္ ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ အဓိက အခ်က္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္တခု၏ အဓိက ေက်ာရိုးျဖစ္ေသာ သစၥာတရားႏွင့္ တာ၀န္ယူမႈသာ မရွိခဲ့ပါလွ်င္ အဓိပၸါယ္ ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ အမ်ိဳးႏွင့္ သီလသည္ ယွဥ္တြဲ၍ မရွိပါက  ထြက္ေပၚလာသည့္ ရလာဒ္သည္လည္း မြန္ျမတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထိုအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေရးသူ၏ အသိုင္းအ၀န္းတြင္ ေတြ ့ႀကံဳ ခဲ့ရသည့္ အိမ္ေထာင္ေရး တစ္ခု အေၾကာင္းကုိ တင္ျပလိုပါသည္။

ရခိုင္ အမ်ိဳးသား တေယာက္သည္ ရခိုင္ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္အား မ်ိဳးေစာင့္ တရားကို အေၾကာင္းျပ၍ လက္ထပ္ ေပါင္းသင္း ခဲ့သည္။ လက္ထပ္ၿပီး လအနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါ စီးပြားရွာရန္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို ့ အဆုိပါ ရခုိင္အမ်ဳိးသား ထြက္ခြာ သြားခဲ့ ရသည္။ ထုိပုဂၢိဳလ္ ႏိုင္ငံျခား၌ ႏွစ္အတန္ၾကာ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ ကာလအတြင္း ဇနီးျဖစ္သူ ကေလးတဦး ေမြးဖြား ခဲ့သည္။ ႏွစ္အတန္ ၾကာၿပီးေနာက္ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ မိသားစုထံ တေခါက္ ျပန္လာခဲ့သည္။ လအနည္းငယ္ခန္႔  ဇနီးသည္ႏွင့္ ေနထုိင္ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ တဖန္ ျပန္လည္ ထြက္ခြာ သြားခဲ့ ျပန္ပါသည္။ လင္ေယာကၤ်ား ျဖစ္သူ ထြက္ခြာ သြားၿပီးေနာက္ ကိုယ္၀န္ႏွင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ဇနီးျဖစ္သူမွာ မၾကာမီ ကေလး ေနာက္တဦး ထပ္မံ ေမြးဖြား ျပန္သည္။ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္ အိမ္မွ ပထမဆံုး စတင္ ထြက္ခြာခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ႏွစ္ေပါင္း (၁၅) ႏွစ္ေက်ာ္ (၁၆) ႏွစ္နီးပါး ကာလအတြင္း ဇနီးျဖစ္သူႏွင့္ ေနထိုင္ ေပါင္းသင္း ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွာ တႏွစ္ပင္ ျပည့္မည္ မထင္ပါ။ ဤ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးသည္ ယေန႔ေခတ္ ရခိုင္ ေဒသတြင္ ျဖစ္ေနက် မထူးဆန္းေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္  ထိုပုဂၢိဳလ္ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ေနထိုင္စဥ္ ကာလအတြင္း အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္မႈ မ်ားစြာ ရွိခဲ့သည္။ ထိုသူ၏ စီးပြားရွာစဥ္ ကာလအတြင္း ဇနီးျဖစ္သူကို ေပးကမ္း ေထာက္ပံ့မႈသည္ လူျမင္ေကာင္းရံုသာ ရွိခဲ့သည္။ ႏွစ္ေပါင္း (၁၆) ႏွစ္နီးပါး ကာလအတြင္း လင္ေယာကၤ်ား၏ သစၥာမဲ့မႈႏွင့္ ပ်က္ကြက္မႈမ်ားကို သည္းခံခြင့္လႊတ္ ေပါင္းသင္းခဲ့ေသာ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္၏ ပြဲတက္မယားသည္ ထိုသူ႔အတြက္ မ်ိဳးဆက္ ေမြးဖြား ေပးရံုထက္ ပိုေသာ တန္ဖိုးထားမႈ၊ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈတို႕ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရ ခဲ့ရွာေပ။ အထက္ပါ ပုဂၢိဳလ္၏ သာဓကသည္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးအပ္သည့္ စစ္မွန္ေသာ မ်ိဳးေစာင့္တရား ျဖစ္ပါ၏ေလာ။

ယေန႔ေခတ္အခ်ိန္ခါတြင္ ႏိုင္ငံရပ္ျခား၌ မိဘ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ မ်ား၏ စား၀တ္ ေနေရးအတြက္ စြန္႔စား အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ေနၾကရသည့္ ရခိုင္ လူငယ္ လူရြယ္ မ်ားစြာ ရွိၾကသည္။ ထို႔အတူ မိမိလူမ်ိဳး လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရး အခန္းက႑တြင္ က်ရာေနရာက ၀င္ပါရင္း အိမ္ျပန္ခြင့္ ဆံုးရွံးခဲ့ၾကရသည့္ အမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္း သမီးတို႔လည္း ရွိၾကသည္။ ေျမာက္ျမားစြာေသာ လူမ်ိဳးျခားမ်ား၏ အလယ္တြင္ ဘ၀ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္စြက္ရန္ ႀကိဳးစားရင္း နဖူးစာ ရြာလည္၍ နီးစပ္ရာ လူမ်ိဳးျခားမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ ျပဳသြား ၾကသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္ ထူးခၽြန္ေသာသူ၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသူ အခ်ိဳ႕ပင္ ပါ၀င္ေလရာ အနာဂတ္ ရခိုင္ျပည္ အတြက္ ႀကီးစြာေသာ ဆံုးရွံဳးမႈတခု ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူတုိ႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္သည္၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ အိမ္သားမ်ား ျဖစ္သည္၊ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ ေသြးမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ လက္မခံခ်င္ေသာ္လည္း လက္ခံရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ေခတ္ ရခိုင္ျပည္၏ ရပ္တည္မႈ အေနအထား အရလည္း ထိုသူတို ့ကို အျပစ္တင္ရန္ ခဲယဥ္း လွေပသည္။ ထိုသူမ်ား အေနျဖင့္လည္း မ်ိဳးရုိးကို ေစာင့္ထိန္းရမည့္ အမ်ိဳးသားတာ၀န္ကို အေၾကာင္းမလွ၍ မေက်ပြန္ ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း မိမိ၏ အမ်ိဳးကို တတ္စြမ္းသမွ် ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းႏွင့္ မိမိ၏ ကိုယ္က်င့္ တရား ဂုဏ္ သိကၡာကို လူမ်ိဳးျခားမ်ား အလယ္တြင္ တည္ၾကည္စြာ ထိန္းသိမ္းျခင္းျဖင့္ မိမိ၏ လူမ်ိဳးတာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းရြက္ခြင့္ ရွိပါေသးသည္။

လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ သမိုင္းေၾကာင္း၊ ဘာသာ စကားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတို႔သည္ မည္မွ်ပင္ ႀကီးက်ယ္ခန္႔ျငားခဲ့သည္ ဆိုေစကာမူ လူမ်ိဳးျခားမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံသည့္ ေနရာတြင္ မိမိ၏ ကိုယ္ အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာသည္ မိမိအား ေမြးဖြားေပးခဲ့သည့္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး၏ ဂုဏ္သိကၡာကို သာမက မိမိ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးလံုး၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုပါ ကိုယ္စား ျပဳေနသည္ကို ရခိုင္ လူမ်ိဳးတိုင္း သတိျပဳေစခ်င္ပါသည္။ မိမိ၏လူမ်ိဳးကို အဆင့္အတန္းရွိသည္ဟု ခံယူထားေသာ သူတိုင္းသည္ မိမိ ကိုယ္တိုင္ကိုလည္း အဆင့္အတန္း ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ ထားသင့္ေပသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ၾကာျမင့္ ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳး၏ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာသည္ သင့္အတြက္ လူမ်ိဳးျခားမ်ား အလယ္တြင္ ဘ၀င္ျမင့္ျခင္း၊ ေမာက္မာျခင္း ျပဳလုပ္ရန္ မဟုတ္သည္ကို သတိထား ေစခ်င္ပါသည္။

တခါတရံ၌ တခ်ိဳ႕ေသာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ တျခားလူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ လိုအပ္သည္ထက္ ေမာက္မာသည္ကို စိတ္မေကာင္းစြာ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး အခြင့္ထူးခံ လူတစ္စုမွလြဲ၍ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေန ၾကရသည့္ အခ်ိန္တြင္ လူ အခ်င္းခ်င္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံ ႏုိင္ျခင္းသည္ ေရွး ယခင္ ဘုရင္မ်ား လက္ထက္က ရန္ၿငိဳးမ်ားထက္ ပိုမို အေရးႀကီးပါသည္။ သင္၏ လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမႈသည္ တဖက္လူက သင့္လူမ်ိဳးအေပၚ အထင္ႀကီးေလးစားမႈကို ရယူႏိုင္ျခင္းထက္ ပိုမို အေရး ႀကီးပါသလား။ တဖက္ လူမ်ိဳးအေပၚ ၾသဇာ လႊမ္းမိုး ႏုိင္ျခင္းထက္ အေရးပါ အရာ ေရာက္ပါ၏ေလာ။

တခ်ိန္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္စဥ္ ကာလအတြင္း လူမ်ိဳးျခားမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးစပ္တူ လုပ္ရင္း အျငင္းပြားကာ တရားစြဲရန္ ႀကိဳးစားေနသည့္ မိမိ၏မိတ္ေဆြ ရခုိင္လူမ်ိဳးတဦးကို ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါသည္။ ျပႆနာ၏ အရင္းအျမစ္ကို စံုစမ္း ေမးျမန္းၾကည့္သည့္အခါ တဖက္လူမ်ားက မလြန္ေၾကာင္း သြားေတြ႔ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိ မိတ္ေဆြႀကီး၏ စိတ္ထဲတြင္ မိမိတို႔လူမ်ိဳးအေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္ စိုးမိုးေနသည့္ အဆိုပါ လူမ်ိဳးစုအေပၚ လက္ တုန္႔ျပန္ခ်င္စိတ္ အလြန္တရာ ထက္သန္ေန၍ စာေရးသူ တားဆီး မရခဲ့ပါ။ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာေက်ာ္ ဆံုးရွံးခဲ့သည့္ ရခိုင္တို႔၏ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္၏ ဂလဲ့စား ျပန္ေခ်သည့္ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ စာေရးသူ၏ စိတ္ထဲတြင္ ရယ္ရမလုိ ငုိမရလုိႏွင့္ အေတာ္မအီမလည္ ခံစား ခဲ့ရဖူးသည္။ အမ်ိဳးကို ခ်စ္သည္ မွန္ေသာ္လည္း မ်က္စိ ဖြင့္ၾကည့္၍ ခ်စ္ေစခ်င္ပါသည္။ တခါတရံ၌ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲတြင္ မူးရူး ေသာက္စား၍ လမ္းေပၚတြင္ မိမိတို႔အလြန္ တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးရသည့္ ရခိုင္အမ်ိဳးသား သီခ်င္းတို႔ကို  ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ ဂုဏ္ယူစြာ ဟစ္ေၾကြး သီဆိုတတ္သည့္ မ်ိဳးခ်စ္ရခိုင္ အမ်ိဳးေကာင္းသား တို႔ကိုလည္း စိတ္ပ်က္စြာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ဖူးသည္။ သူမ်ားဆန္စက္ မည္သို႔ပင္ အေကာင္းအဆိုး ထြက္ထြက္၊ ကိုယ့္ေမာင္းဆံုထဲက ဆန္တခြက္ကို ျဖဴေစခ်င္လွသည္။

ဆယ္ပါးသီလ ခံယူေသာ္လည္း တပါးၿမဲရန္ ခက္ခဲသကဲ့သို႔ ဆႏၵႏွင့္ဘ၀ တစ္ထပ္တည္း မက်ႏိုင္ၾကေသာ ဤကာလတြင္ မ်ိဳးေစာင့္တရားကို မေစာင့္ထိန္းႏိုင္လွ်င္ေတာင္ ကိုယ္ ၾကြလိုက္သည့္ ေျခတစ္လွမ္း ေျမမက်ခင္ ကိုယ္သည္ မည္သည့္လူမ်ိဳး ျဖစ္သည့္အေၾကာင္း တစ္စကၠန္႔မွ် ျဖစ္ေစ သတိရေစခ်င္ပါသည္။

                                                                                                                                          ငခၽြန္းေယ