စႏၵကူးနံ႔သာ ေမႊးတဲ့ျမိဳင္

စႏၵကူးနံ႔သာေမႊးတဲ့ျမိဳင္

ေရွးစာေပက်မ္းဂန္ေတြထဲမွာ အျမဲလိုလိုေတြ႕ရတတ္တဲ့ စႏၵကူးနံ႕သာဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ သင္းပ်ံ႕တဲ့သစ္သားရနံ႕၊ေမႊးၾကိဳင္ျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကမွာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ သနပ္ခါးျပီးရင္ အလွကုန္ပစၥည္းအေနနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပရေဆးအမယ္တစ္ခုအေနနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာသာေရးအရပူေဇာ္တဲ့ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အသံုးမ်ားတဲ့ သစ္သားတစ္မ်ိဳးကေတာ့ နံ႕သာပဲျဖစ္ပါတယ္။ နံ႔သာကို စႏၵကူးလို႕ ပါဠိလိုေခၚတယ္လို႕ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မ္းကိုးအကားအေနနဲ႕ ရွင္နာဂသိန္ရဲ႕ သိမ္ျဖဴပံုျပေဆးအဘိဓာန္နဲ႕ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းေတြအနားမွာမရွိေတာ့ ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတာတစ္ခုကေတာ့ နံ႕သာကို အဂၤလိပ္လို Sandalwood လို႕ေခၚတဲ့အတြက္ အသံထြက္အားျဖင့္ နီးစပ္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ စႏၵကူးနံ႕သာရဲ႕ဆိုလိုရင္းက နံ႕သာတစ္မ်ိဳးတည္းကိုပဲ တင္စားေခၚေ၀ၚဟန္မတူပါဘူး။ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ရနံ႔ရွိတဲ့ သစ္သားဟူသမွ်ကို တင္စားသံုးႏႈန္းထားတာျဖစ္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ေရွးေခတ္တုန္းက ဒီအေမႊးနံ႕သာ၊ကရမက္စတာေတြဟာ ေတာၾကီးျမိဳင္လယ္မွာ ေပါက္ေရာက္ျပီး သံုးစြဲလိုသူေတြက ခက္ခက္ခဲခဲရွာေဖြရတာမ်ိဳးေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ မရွားပါးေပမယ့္ သနပ္ခါးလိုမ်ိဳး လူေနအိမ္ေျခၾကားမွာ စိုက္ပ်ိဳးသံုးစြဲတာမ်ိဳးေတြ နည္းမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီဖက္ေခတ္မွာေတာ့ စီးပြားေရးအရ ေစ်းကြက္ရွိတဲ့ နံ႕သာဟာ တျခားအေမႊးအၾကိဳင္၊ပရေဆးပင္ေတြလိုပဲ စိုက္ခင္းေတြနဲ႕ စီးပြားျဖစ္ထုတ္လုပ္ျပီး ႏိုင္ငံျခားထိတင္ပို႕ေနတဲ့အေနအထားမွာ ရွိေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာသာမက အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ စီးပြားျဖစ္စိုက္ခင္းေတြလုပ္ကိုင္တာမ်ိဳးဟာ ေစ်းကြက္ထက္စာရင္ နည္းပါးျပီး ခုခ်ိန္ထိေရွးေခတ္ကလို စိမ့္ၾကီးျမိဳင္ၾကီးေတြထဲ ခက္ခက္ခဲခဲလိုက္လံရွာေဖြေနရတဲ့၊ သက္ဆိုင္ရာအစိုးရေတြကေန ရွားပါးသစ္ေတာထြက္ပစၥည္းအေနနဲ႕ ဥပေဒထုတ္ျပီး တားျမစ္ထားရတဲ့၊ ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္မွာ အရမ္းလူၾကိဳက္မ်ားျပီးေတာ့ တန္ဖိုးၾကီးျပီးရွားပါးတဲ့၊ အရမ္းလည္းေဆးဖက္၀င္တဲ့ အေမႊးအၾကိဳင္သစ္ေတာထြက္ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးရွိေနပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သစ္ေမႊးလို႕ေခၚတဲ့ Agar-wood သို႕မဟုတ္ Oddh ပါပဲ။

တျခားသစ္ေတာထြက္အေမႊးအၾကိဳင္ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ားနဲ႕ ကြာျခားခ်က္က သစ္ေမႊးရဲ႕ ဒ႑ာရီဆန္တဲ့လွ်ိဳ႕၀ွက္မႈပါပဲ။ သစ္ေမႊးဟာ တျခား သနပ္ခါး၊ကရက္မက္နဲ႕နံ႕သာတို႕လို နဂိုမူလကတည္းက ေမႊးရနံ႔ပါလာတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ မုတ္သုံသစ္ေတာအတြင္းက အပင္အမ်ိဳးအစားႏွစ္မ်ိဳးမွာ ကပ္ျငိတတ္တဲ့မႈိတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ မ်ိဳးဗီဇေျပာင္းလဲရာကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသစ္ပင္ႏွစ္မ်ိဳးရဲ႕ ရုကၡေဗဒအမည္ကေတာ့ Aquilaria နဲ႕ Gyrinops ျဖစ္ၾကပါတယ္။ Gyrinops မွာ မ်ိဳးကြဲကိုးမ်ိဳးရွိျပီး ဘယ္အမ်ိဳးအစားက သစ္ေမႊးထြက္တယ္ဆိုတာေတာ့ အတိအက်မသိပါဘူး။ ဒီသစ္ပင္အမ်ိဳးစားေတြကို အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ား၊ အိႏိၵယေျမာက္ပိုင္းေဒသနဲ႕ နယူးဂီနီႏိုင္ငံေတြမွာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ မေလးရွားနဲ႕ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့  Gaharu tree လို႕ လူသိမ်ားပါတယ္။ အဲဒီအပင္ေတြကထြက္တဲ့ သစ္ေမႊးရဲ႕ေနာက္ထပ္ ေဒသိယဆိုင္ရာ အမည္ကြဲေတြကေတာ့ Jinko,Aloeswood,Agarwood,Pokok Karas နဲ႕ Oud တို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ Aquilaria ပင္ဟာ အပူပိုင္းစိုစြတ္တဲ့ အာရွမုတ္သံုအျမဲစိမ္းသစ္ေတာေတြမွာ ေပါက္ေရာက္ျပီး ၆ေပမွ ေပ၂၀အထိျမင့္မားျပီးေတာ့ အရြက္မ်ားက ျဗက္အက်ယ္ ၂-၄စင္တီမီတာရွိကာ အရွည္ ၅-၁၁စင္တီမီတာရွိပါတယ္။ ဒီသစ္ရြက္ေတြဟာ ရာသီအလိုက္အေရာင္ေျပာင္းလဲမႈရွိပါတယ္။ စိမ္း၀ါေရာင္အပြင့္မ်ားပြင့္ကာ ေလနဲ႕အတူ ၀ဲကာလြင့္ပ်ံႏိုင္တဲ့ ၀တ္ဆံမ်ားကို ထုတ္လုပ္ပါတယ္။ အသီးကရွည္ေမွ်ာေမွ်ာသ႑ာန္ရွိျပီး ၂.၅-၃စင္တီမီတာရွိပါတယ္။သစ္ေမႊးပင္ရဲ႕ထူးျခားခ်က္တစ္ခုကေတာ့ အပင္အမ်ားစုဟာ တျခားသစ္ပင္ေတြလို ေျမၾကီးနားမွာ အကိုင္းအခက္ေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတာမ်ိဳး သိပ္မရွိပဲ ေျဖာင့္တန္းတဲ့ပင္စည္ရွိတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ျပီး သဘာ၀အေလွ်ာက္ေပါက္တဲ့ သစ္ေမႊးပင္ေတြဟာ တျခားသစ္ပင္ေတြလို တစုတေ၀းတည္း ရွိခဲျပီးေတာ့ တစ္ပင္နဲ႕တစ္ပင္ အကြာအေ၀း ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေပါက္တတ္တာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ Aquilaria အပင္အုပ္စုထဲ အဓိကသစ္ေမႊးထြက္ရွိတဲ့ အမ်ိဳးအစားကေတာ ့Aquilaria malaccensis ျဖစ္ပါတယ္။ မဆင္မျခင္ သစ္ေတာခုတ္လွဲမႈနဲ႕ သစ္ေမႊးမုဆိုးေတြရဲ႕ ရန္ေၾကာင့္ ရွားပါးစာရင္း၀င္ Aquilaria ပင္ေတြကို သက္ဆိုင္ရာအစိုးရေတြကေန မ်ိဳးသုန္းေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္တဲ့ ရွားပါးသစ္ပင္အမ်ိဳးအစားအျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး ကာကြယ္ေနရပါတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ ေစ်းကြက္တြင္က်ယ္လာတာနဲ႕အမွ် ေတာတြင္း Aquilaria နဲ႕ Gyrinops ပင္ေတြ မ်ိဳးသုန္းေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ သစ္ေမႊးကိုစီးပြားျဖစ္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႕ စိုက္ခင္းစီမံကိန္းေတြေရးဆြဲျပီး သိပၸံနည္းက် သစ္ေမႊးထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကို စတင္လုပ္ကိုင္ေနၾကျပီျဖစ္ပါတယ္။


Aquilaria tree

Aquilaria flowers

Aquilaria fruits

Gyrinops

Gyrinops
         သစ္ေမႊးဟာ Aquilaria နဲ႕ Gyrinops ပင္ေတြရဲ႕ အျမစ္နဲ႕ပင္စည္အႏွစ္ပိုင္းမွာ ဒဏ္ရာတစ္ခုခုရလို႕ျဖစ္ျဖစ္၊ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ parasitc ascomycetous (ရုကၡေဗဒအမည္ Phaeoacremonium parasitica )ဆိုတဲ့ မႈိတစ္မ်ိဳးစြဲရာကေန ၀င္လာတဲ့ infection ကိုခုခံဖို႕ အပင္ရဲ႕တုန္႕ျပန္မႈအေနနဲ႕ အေစးအျဖစ္ထြက္လာတဲ့ သဘာ၀ဓာတ္ျပဳမႈတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ပံုမွန္အေနအထားမွာ အပင္အႏွစ္ပိုင္းရဲ႕အေရာင္ဟာ အ၀ါေရာင္၀င္းေနျပီး ဒါမွမဟုတ္ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္အေရာင္ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မႈိစြဲလို႕ infection ၀င္လာတဲ့အခါ အႏွစ္ပိုင္းဟာ အေရာင္ညိဳညစ္တဲ့အေစးေတြကို အလိုအေလွ်ာက္ထုတ္လုပ္ျပီး ခုခံပါတယ္။ ဒီရလာဒ္ေၾကာင့္ အႏွစ္သားဟာ အရင္ကထက္ပိုမို သိပ္သည္းလာျပီးေတာ့ ညိဳမဲတဲ့အေရာင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲကာ သစ္ေစးဆီေတြနဲ႕ ေစးကပ္လာပါတယ္။ ဒီသစ္ေစးဆီေတြကပ္ေနတဲ့ အႏွစ္ပိုင္းဟာ သစ္ေမႊးပါပဲ။ အင္မတန္သင္းပ်ံ႕တဲ့ေမႊးရနံ႕ေၾကာင့္ ဒီသစ္ေမႊးဟာ အေမႊးတိုင္လုပ္ငန္းနဲ႕ ကမၻာအရပ္ရပ္က ေရေမႊးလုပ္ငန္းေတြမွာ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ ကုန္ၾကမ္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသလို သူ႕ရဲ႕အရမ္းေဆးဖက္၀င္တဲ့ အာနိသင္ေၾကာင့္ တန္ဖိုးၾကီးအလွကုန္ပစၥည္းေတြနဲ႕ တန္ဖိုးၾကီးအေရွ႕တိုင္းရိုးရာတိုင္းရင္းေဆးေဖာ္တဲ့ ေနရာမွာမရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ ကုန္ၾကမ္းတစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။




 သစ္ေမႊးကိုစတင္သံုးစြဲခဲ့တာဟာ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာျဖစ္ႏိုင္ျပီး အဲဒီမွာေတြ႕ရွိရတဲ့ သကၠတဘာသာနဲ႕ေရးထိုးထားတဲ့ ကမၻာ႕ေရွးအက်ဆံုးေက်ာက္စာေတြထဲကတစ္ခုမွာ သစ္ေမႊးအေၾကာင္းကို ေရးသားထားတာေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ေအဒီ ၃ရာစု တရုတ္အေရွ႕ပိုင္း Wu မင္းဆက္လက္ထက္မွာ Rinan ေဒသ ယခုဗီယက္နမ္အလယ္ပိုင္းမွာ သစ္ေမႊးထြက္ရွိတယ္လို႕ သမိုင္းအေထာက္အထားေတြေတြ႕ရပါတယ္။ ကုန္သြယ္မႈသမိုင္းအေထာက္အထားအေနနဲ႕ကေတာ့ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမွာ ၁၅၃၀ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ သစ္ေမႊးကုန္သြယ္မႈကို တရုတ္၊ဂ်ပန္နဲ႕တျခားအာရွႏိုင္ငံမ်ားနဲ႕ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ကုန္သြယ္ခဲ့တယ္လို႕သိရပါတယ္။ဗီယက္နမ္ ငုယင္မင္းဆက္ဟာ သစ္ေမႊးကုန္သြယ္ေရးမွာ ေစ်းကစားမႈေတြကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျပီး ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံထူေထာင္ဖို႕လိုအပ္တဲ့ေငြေၾကးပမာဏကို ဒီစီးပြားေရးလုပ္ငန္းကပဲ ရရွိခဲ့တာပါ။ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာ အေသာကေခတ္တုန္းက သစ္ေမႊးအေခါက္ကို ေရးသားမႈအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းအျဖစ္ျပဳလုပ္သံုးစြဲျပီးေတာ့ အဆီကိုကိုယ္လိမ္းအလွဆီအျဖစ္ သံုးစြဲခဲ့ဖူးတယ္လို႕လည္း သိရွိရပါတယ္။ အာရွႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဒသအလိုက္ သစ္ေမႊးကိုေခၚတဲ့အေခၚအေ၀ၚမ်ားစြာရွိၾကပါတယ္။ ဟင္ဒီဘာသာမွာ သစ္ေမႊးကို agar လို႕ေခၚျပီး ဘဂၤလီ၊Telugu,Kannada နဲ႕သကၠတဘာသာမွာ aguru လို႕ေခၚပါတယ္။ တရုတ္လိုchénxiāng (沉香) ေခၚျပီး ဂ်ပန္လို jinkō (沈香) လို႕ေခၚပါတယ္။အာရပ္ဘာသာစကားမွာoud (عود) လို႕ေခၚျပီး ဥေရာပမွာေတာ့Lignum aquila (eagle-wood) လို႕လူသိမ်ားပါတယ္။မေလးနဲ႕အင္ဒိုနီးရွားမွာေတာ့ gaharu လို႕ေခၚၾကျပီး နယူးဂီနီမွာ ghara ၊ ထိုင္းမွာေတာ့ Mai Kritsana(ไม้กฤษณา)  ၊တမီလ္ဘာသာမွာေတာ့ "akil" (அகில்) နဲ႕ လာအိုႏိုင္ငံမွာေတာ့ Mai Ketsana လို႕ေခၚပါတယ္။


 ကမၻာေပၚမွာ မူရင္းAquilaria အပင္မ်ိဳးကြဲေပါင္း ၁၅မ်ိဳးရွိျပီးေတာ့ အဲဒီထဲက ၈မ်ိဳးဟာ သစ္ေမႊးထုတ္လုပ္ႏိုင္တယ္လို႕ သိရွိရျပီး ေနာက္ထပ္မ်ိဳးကြဲေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္နည္းစနစ္က်က် ထုတ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီမ်ိဳးကြဲအားလံုးကေန သစ္ေမႊးထုတ္ႏိုင္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီမူရင္းအမ်ိဳးအစားေတြကေတာ့

• Aquilaria khasiana, found in India
• Aquilaria apiculina, found in Philippines
• Aquilaria baillonil, found in Thailand and Cambodia
• Aquilaria baneonsis, found in Vietnam
• Aquilaria beccarain, found in Indonesia
• Aquilaria brachyantha, found in Malaysia
• Aquilaria crassna found in Cambodia, Malaysia, Thailand, and Vietnam
• Aquilaria cumingiana, found in Indonesia and Malaysia

• Aquilaria filaria, found in China
• Aquilaria grandiflora, found in China
• Aquilaria hilata, found in Indonesia and Malaysia
• Aquilaria malaccensis, found in Malaysia, Thailand, and India
• Aquilaria microcapa, found in Indonesia and Malaysia
• Aquilaria rostrata, found in Malaysia
• Aquilaria sinensis, found in China
• Aquilaria subintegra, found in Thailand

               သစ္ေမႊးရဲ႕တျခားထူးျခားတဲ့ အရည္အေသြးတစ္ခုကေတာ့ အျမင့္ဆံုးအရည္အေသြးရွိတဲ့ သစ္ေမႊးဟာဘယ္ေလာက္ပဲေပါ့ပါးေနပါေစ၊ သူ႕ကိုေရထဲခ်ၾကည့္တဲ့အခါ နစ္ျမွဳပ္သြားတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးအရည္အေသြးရွိတဲ့ သစ္ေမႊးဟာအရမ္းရွားပါးျပီး သဘာ၀အေလွ်ာက္ေတာနက္ေတြမွာ ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့အပင္ေတြမွာပဲ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုနစ္ျမွဳပ္တာဟာ အဲဒီသစ္ေမႊးထဲမွာပါတဲ့ သစ္ေစးဆီသိပ္သည္းဆဟာ ေရရဲ႕သိပ္သည္းဆထက္ပိုမ်ားေနတယ္ဆိုတာကို ျပေနပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သစ္ေမႊးကို တရုတ္ေတြကchénxiāng (沉香) လို႕ေခၚၾကျပီး ေရျမွဳပ္သစ္ေမႊး sinking agarwood လို႕အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒီနည္းစနစ္ဟာ သစ္ေမႊးရဲ႕အရည္အေသြးကို စမ္းသပ္တဲ့နည္းစနစ္တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။
 
 
 ယေန႕ေခတ္ကုန္သြယ္မႈမွာ လူၾကိဳက္အမ်ားဆံုး Sinking Agarwood ကေတာ့ Aquilaria malaccensis  နဲ႕Aquilaria filaria ကေနထြက္ရွိတဲ့ သစ္ေမႊးအမ်ိဳးအစားပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘက္ေခတ္မွာ မ်ိဳးတုန္းလုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ သစ္ေမႊးပင္အမ်ိဳးအစားကေတာ့ တစ္ခ်ိန္ကဗီယက္နမ္မွာအမ်ားဆံုးေတြ႕ရတဲ့ Aquilaria crassna  ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ခုေစ်းကြက္မွာ ေပါက္ေစ်းအျမင့္ဆံုးအျဖစ္ ရပ္တည္ေနတဲ့ Aquilaria malaccensis  နဲ႕Aquilaria filaria ပင္ေတြကေနထြက္ရွိတဲ့ အနက္ေရာင္သစ္ေမႊးအမ်ိဳးအစားကို မေလးရွားနဲ႕ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ( Kalimantan Island) ေဒသေတြမွာ အလြယ္တကူေတြ႕ရွိေနရဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ Aquilaria ပင္ေတြရဲ႕ သစ္ေမႊးျဖစ္တည္မႈဟာ ပံုမွန္အားျဖင့္ အနည္းဆံုးအပင္သက္တမ္း ၅ႏွစ္မွာျဖစ္ေပၚေလ့ရွိျပီးေတာ့ ျဖစ္တည္မႈအနည္းဆံုး၂ ႏွစ္အၾကာမွသာ ခုတ္လွဲထုတ္ယူသံုးစြဲလို႕ရပါတယ္။ ဒီအေနအထားက လက္ရွိသိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ သစ္ေမႊးစိုက္ခင္းေတြရဲ႕ အေနအထားပါ။ သဘာ၀အေလွ်ာက္ေပါက္ေရာက္တဲ့ သစ္ေမႊးပင္ေတြမွာေတာ့ သစ္ေမႊးျဖစ္တည္မႈဟာ အလြန္ရွားပါးျပီးေတာ့ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ေတာတြင္းက သစ္ေမႊးပင္တစ္ပင္ကိုေတြ႕ရွိဖို႕ဆိုတာ အလြန္ခက္ခဲျပီး အဲဒီေတြ႕ရခဲတဲ့ သစ္ေမႊးပင္ေတြမွာ သစ္ေမႊးရွိႏိုင္မႈဟာ ၁၀၀မွာ ၁၀ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႕သာရွိတဲ့အတြက္ အလြန္ရွားပါးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီရွားပါးတဲ့သဘာ၀သစ္ေမႊးပင္ေတြဆီကေန ပထမတန္းစားအရည္အေသြးရွိတဲ့ သစ္ေမႊးအမ်ိဳးအစားကို ထုတ္ယူရရွိႏိုင္ပါတယ္။ ခုလက္ရွိ ပထမတန္းစား သဘာ၀သစ္ေမႊးေပါက္ေစ်းဟာ အင္ဒိုနီးရွားေစ်းကြက္မွာတင္ တစ္ကီလိုကို အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇ေထာင္အနည္းဆံုးရွိေနပါတယ္။ စိုက္ခင္းေတြဆီက သစ္ေမႊးထုတ္လုပ္မႈကေန မေလးရွားႏိုင္ငံဟာ ႏွစ္စဥ္ အေမရိကန္ေဒၚလာသန္း၇၀အနည္းဆံုး ရရွိေနပါတယ္။ သစ္ေမႊးတင္ပို႕မႈရဲ႕ အဓိကေစ်းကြက္ကေတာ့ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသျဖစ္ျပီး အာရပ္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာ ဘာသာေရးအခမ္းအနားေတြမွာ မပါမျဖစ္လိုအပ္ေနတဲ့အရာတစ္ခုအေနနဲ႕ သစ္ေမႊးေတြကို ႏွစ္စဥ္ေစ်းေကာင္းေပး ၀ယ္ယူလွ်က္ရွိေနပါတယ္။ တျခား တရုတ္၊ဂ်ပန္၊ကိုရီးယားနဲ႕ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြကလည္းး အေျမာက္အျမား၀ယ္ယူလွ်က္ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီလိုျမင့္မားတဲ့ ၀ယ္လိုအားေတြေၾကာင့္ ကမၻာ့သစ္ေမႊးေရာင္း၀ယ္ေရးမွာ ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႕တဲ့ ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္တစ္ခုျဖစ္ေပၚေနတာကို အားလံုးၾကားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။

 


  ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေပါက္ေရာက္တဲ့ သစ္ေမႊးပင္အမ်ိဳးအစားႏွစ္ခုကေတာ့Aquilaria Malaccensis႔႔ န႔ဲ Aquilaria Agallocha တို႕ျဖစ္ၾကျပီး အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးစလံုးဟာ ေစ်းကြက္မွာလူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ သစ္ေမႊးအမ်ိဳးအစားေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သဘာ၀အေလွ်ာက္ေပါက္ေရာက္တဲ့ သစ္ေမႊးပင္ေတြကို ကခ်င္ျပည္နယ္မွာအမ်ားဆံုးေတြ႕ရွိရျပီး တျခားျပည္နယ္နဲ႕တိုင္းေတြမွာလည္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စီးပြားျဖစ္ သစ္ေမႊးစိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈကို စိတ္၀င္စားလာၾကျပီး ၂၀၀၃ခုႏွစ္မွာ စတင္စမ္းသပ္လုပ္ကိုင္ၾကရာကေန ေအာင္ျမင္မႈေတြရရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ေဒသတြင္းသစ္ေမႊးစိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈမွာ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံကနည္းပညာေတြအသံုးျပဳျပီး အပင္သံုးႏွစ္သားမွစတင္ မႈိေဆးထည့္သြင္းႏိုင္ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ သစ္ေမႊးထုတ္ယူရရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးစနစ္တက် စီမံကိန္းႏွစ္ရွည္ပင္အျဖစ္ ေဖာ္ထုတ္လုပ္ကိုင္ျခင္းဟာ သဘာ၀သစ္ေတာေတြမွာ ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့ သဘာ၀သစ္ေမႊးပင္ေတြ မ်ိဳးတုံးႏိုင္တဲ့အႏၱရာယ္ကို အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ တစ္ဖက္တလမ္းက ေလွ်ာ့ခ်ေပးေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ကခ်င္ျပည္နယ္၊စစ္ကိုင္းတိုင္းေျမာက္ပိုင္း၊ ပဲခူးရိုးမ၊တနသၤာရီရိုးမနဲ႕ တျခားေဒသေတြရဲ႕ သဘာ၀သစ္ေတာေတြမွာ တရားမ၀င္သစ္ေမႊးရွာေဖြခုတ္လွဲမႈေတြ ဆက္တိုက္ရွိေနတုန္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္းေတြ ၀င္လာတာနဲ႕အမွ် သစ္ထုတ္လုပ္ငန္း၊သတၱဳတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား တြင္က်ယ္ျပန္႕ႏွံ႕လာျခင္းနဲ႕အတူ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္ပ်က္စီးမႈအေျမာက္အျမားၾကားမွာ တရားမ၀င္ သစ္ေမႊးလိုက္မုဆိုးေတြနဲ႕ ေမွာင္ခိုကုန္သည္ေတြေၾကာင့္ တျခားသစ္ေတာ သယံဇာတမ်ားနည္းတူ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာရွိတဲ့ စံုေတာျမိဳင္ေတြထဲက စႏၵကူးနံ႕သာ သစ္ေမႊးပင္မ်ားဟာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ေျမခပ်က္စီးျပီး မ်ိဳးတုံးႏိုင္တဲ့အႏၱရာယ္ကို ရင္ဆိုင္ေနရတာကေတာ့ အေသအခ်ာပဲျဖစ္ပါတယ္။

  


စာမွီး-
http://en.wikipedia.org/ 
http://www.gaharuonline.com/
http://gaharuku.com/what-is-agarwood
http://www.zaygwet.com/eco_opinion.php?id=83
http://www.myanmar.mmtimes.com/2010/upper/494/upper03.html
http://mandalaygazette.com/99338/uncategorized-other/copypaste
ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးသားတဲ့အခ်ိန္မွာ နီးစပ္ရာ ခိုင္မာတဲ့က်မ္းအကိုးအကားေတြ မရွိလို႕လက္လွမ္းမွီရာ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚက အခ်က္အလက္ေတြကို အားကိုးျပီး ေရးသားလိုက္တဲ့အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးကိုဖတ္ရွဳျပီး သစ္ေမႊးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး မသိေသးတဲ့လူေတြ ဗဟုသုတရဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
သိလိုသမွ်ေတြကို ျပန္လည္ေျဖၾကားေပးတဲ့ ဆရာဆူးငွက္ နဲ႕ Udp Myanmar တို႔ကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိေၾကာင္း ေျပာပါရေစ။
၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈမွ်ေ၀ေပးၾကတဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

                                                                  ငခၽြန္းေယ( ၁၆.၂.၂၀၁၂)